ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Κώστας Ταχτσής 1927 έως 1988 (61)

Τι όμορφα που καίγεται η φράση σ’ αγαπώ, αναδιπλώνεται στον εαυτό της σαν να βάζει στο πρόσωπο το χέρι από ντροπή.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Το τρίτο στεφάνι

Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!... Τι πληγή είν’ αυτή που μου ’στειλες θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα ’μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν’ ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν απαλλαγώ απ’ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ’ άφησε ο πατέρας της για να μ’ εκδικηθεί – που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ’ άφησαν να κάνω την έκτρωση!...
Μα γιατί τους βλαστημάω; Δε ζούνε πια. Ούτε φταιν’ εκείνοι. Φταίω εγώ που τους άκουσα. Σε τέτοια ζητήματα πρέπει ν’ ακούει κανείς μόνο τον εαυτό του, κανέναν άλλον!...

Ο Κώστας Ταχτσής ήταν σημαντικός έλληνας λογοτέχνης της μεταπολεμικής γενιάς. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στις 8 Οκτωβρίου 1927, σε ηλικία επτά ετών, μετά τον χωρισμό των γονέων του, αναγκάστηκε να πάει στην Αθήνα και να ζήσει με την γιαγιά του και τη μάνα του. Δεν ήταν ιδιαίτερα καλός μαθητής, γράφτηκε ωστόσο στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Το 1951 προσλήφθηκε ως βοηθός του αμερικανού διευθυντή στα έργα για το φράγμα του Λούρου και μετά, από το 1954 και για μια δεκαετία ταξίδεψε και έζησε σε διάφορες χώρες της Δυτικής Ευρώπης , στην Αφρική , την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες , κάνοντας διάφορα επαγγέλματα όπως ναύτης, βοηθός μάνατζερ, σε εστιατόρια. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως ξεναγός, μεταφραστής και εν τέλει ως επαγγελματίας συγγραφέας. Από το 1950 είχε ξεκινήσει να γράφει ποιήματα και διηγήματα, το 1962 εξέδωσε με δικά του χρήματα το «Τρίτο στεφάνι» το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και τον καθιέρωσε σαν έναν από τους σημαντικούς πεζογράφους της γενιάς του. Κατά την περίοδο της Δικτατορίας, βρέθηκε αντιμέτωπος πολλές φορές με την Ασφάλεια, καθώς είχε συνυπογράψει κείμενα υπέρ της Δημοκρατίας. Στις 27 Αυγούστου 1988, η αδελφή του τον βρήκε στραγγαλισμένο στο σπίτι του στον Κολωνό . Δεν βρέθηκε ποτέ ο δράστης, ωστόσο εκείνο τον καιρό σύχναζε στην Συγγρού προς άγρα εραστών οπότε πιθανολογείται πως κάποιος από αυτούς τον είχε δολοφονήσει.