Ντόροθυ Πάρκερ 1893 έως 1967 (74)
Ο χρόνος μπορεί να είναι μεγάλος γιατρός, αλλά είναι και απαράδεκτος αισθητικός.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
Ελλείψει Καλύτερου
Αναγκάστηκε να σταματήσει τις σπουδές και να κάνει διάφορες εργασίες για να ζήσει, όπως παίζοντας πιάνο σε μια σχολή χορού, ενώ συγχρόνως έγραφε και προσπαθούσε να δημοσιεύσει ποιήματα και διηγήματα. Μετά από 4 ετών προσπάθειες θα δημοσιευτεί ένα σατυρικό της ποίημά για τις σουφραζέτες και το γυναίκειο κίνημα της εποχής στο περιοδικό “Vanity fair”. Αργότερα θα καταφέρει να προσληφθεί ως κριτικός στο περιοδικό μέχρι που απολύθηκε καθώς έγραψε αρνητικές κριτικές για άτομα που διαφημίζονταν στο περιοδικό και για τους οποίους της είχαν δοθεί εντολές να γράψει θετικά.
Θα συνεχίσει να γράφει και να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά της εποχής της, ενώ γίνεται και βασικό μέλος της. Στρογγυλής Τραπέζης του Algonquin, θρυλικής λέσχης συγγραφέων, κριτικών και καλλιτεχνών που συναντιούνταν σχεδόν καθημερινά στο ξενοδοχείο Algonquin του Μανχάταν. Διηγήματά της δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "New Yorker", ενώ από το 1927 ανέλαβε τη στήλη βιβλίου του περιοδικού. Η πρώτη της ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1926 και τέσσερα χρόνια αργότερα εκδόθηκε η πρώτη της συλλογή διηγημάτων. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν έγραψε ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά, και κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, για τη συμμετοχή της στο σενάριο της ταινίας "A Star is Born" (1937).
Η Πάρκερ υπήρξε υπερασπίστρια των ανθρωπίνων και των πολιτικών δικαιωμάτων, το 1939 ίδρυσε μαζί με άλλους το περιοδικό Ισότητα, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Την ίδια ώρα σκανδάλισε την κοινωνία της εποχή της, με τις φιλελεύθερες απόψεις της, το σαρκαστικό της χιούμορ, τις καυστικές ατάκες της, τα τρελά μεθύσια της. Κατά την διάρκεια της ζωής της, έκανε τρεις γάμους, τους δυο τελευταίους με τον ίδιο σύζυγο και τρεις απόπειρες αυτοκτονίας. Πέθανε μόνη στη Νέα Υόρκη το 1967, μετά από καρδιακή προσβολή.