ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Γκαίτε 1749 έως 1832 (83)

Μαγεία είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, μπορείς να κάνεις τα πάντα.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Φάουστ


Τα πάθη του

νεαρού Βέρθερου


ποιήματα

Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (Johann Wolfgang Goethe, Φρανκφούρτη, 28 Αυγούστου 1749 - Βαϊμάρη, 22 Μαρτίου 1832) ήταν Γερμανός συγγραφέας, ποιητής, φιλόσοφος, ζωγράφος, επιστήμονας, πολιτικός. Η οικογένεια του ήταν από τις πιο εύπορες στη Φρανκφούρτη και του προσέφερε πολυδιάστατη κατ οίκον μόρφωση με έμφαση στους κλασσικούς συγγραφείς και στις γλώσσες. Ο Γιόχαν από μικρός εμφανίζει κλίση προς τη λογοτεχνία και το θέατρο, αγαπάει την ζωγραφική και την Αρχαία Ελλάδα, αντιπαθεί την εκκλησία την οποία χαρακτηρίζει συνονθύλευμα πλανών και βίας. Σε ηλικία 15 χρονών γράφει τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Το 1765 ξεκινάει σπουδές Νομικής στη Λειψία όπως επιθυμεί ο πατέρας του, συγχρόνως ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες. Ολοκληρώνει τις σπουδές στην νομική το 1768 και από το 1771 εξασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου ενώ παράλληλα γράφει ποιήματα. Συγκλονισμένος από την αυτοκτονία ενός φίλου του, δημιουργεί το 1774 «Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου» ποιητικό έργο που θα τον κάνει γνωστό σε όλη την Ευρώπη. Το 1775, διάσημος πλέον, καλείται στην Βαϊμάρη από τον Δούκα Carl August και πηγαίνει όπου αναλαμβάνει διαδοχικά διάφορα κυβερνητικά αξιώματα, από σύμβουλος μέχρι υπουργός. Το 1776 ξεκινάει ερωτική σχέση με την Charlotte von Stein η οποία κράτησε για δέκα χρόνια. Το 1786 εντελώς ξαφνικά, την εγκαταλείπει και φεύγει για την Ιταλία. Περιδιάβηκε τη χώρα για δύο περίπου χρόνια, γεγονός που είχε σημαντική επίπτωση στην αισθητική και φιλοσοφική του σκέψη. Το «Ταξίδι στην Ιταλία» που εξέδωσε βάσει αυτού του ταξιδιού, εξιστορώντας πιστά την διαδρομή του κατά το πρώτο έτος και αποκρύπτοντας για κάποιο λόγο επισταμένα το δεύτερο, είναι κλασσικό και επηρέασε πολλούς νέους γερμανούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα του και να ταξιδέψουν στην Ιταλία σε αναζήτηση της ρωμαϊκής και αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής και φιλοσοφίας.

Μετά την Ιταλία γύρισε στην Βαϊμάρη και στα τέλη του 1792 πήρε μέρος στη μάχη του Valmy βοηθώντας Δούκα της Βαιμάρης κατά την αποτυχημένη εισβολή της Γαλλίας. Αργότερα βοήθησε και πάλι, ως στρατιωτικός παρατηρητής κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Μάιντς. Το 1806 ο Γκαίτε ζούσε στη Βαϊμάρη με την ερωμένη του και τον γιό τους -είχαν κάνει και άλλα παιδιά που πέθαναν πρόωρα- όταν τα στρατεύματα του Ναπολέοντα εισέβαλαν τελικά στην πόλη και κάποιοι από τους στρατιώτες του κατέλαβαν το σπίτι του Γκαίτε. Ο ίδιος γράφει για αυτή την νύχτα: Φωτιές, λεηλασίες, μια φοβερή νύχτα, καταφέραμε να διατηρήσουμε το σπίτι μας μόνο με την επιμονή και την καλή μας τύχη». Την επόμενη μέρα επισημοποίησε την 18χρονη σχέση του με την Christiane, σε μια ήρεμη γαμήλια τελετή. Η Christiane πέθανε ύστερα από 10 χρόνια, ο Γκαίτε ίχε αρκετές σχέσεις μετά τον θάνατο της γυναίκας του, μια εκ των οποίων, με την Ulrike von Levetzow ήθελε να την επισημοποιήσει αλλά δεν προχώρησε λόγω της αντίδρασης της μητέρα της. Όλα αυτά τα χρόνια είχε αφιερωθεί στην λογοτεχνία, το μεγαλύτερο δημιούργημά του, έργο ζωής, είναι Ο Φάουστ, που ολοκληρώθηκε σε δύο τόμους ένα χρόνο πριν το θάνατο του ενώ και η αυτόβιογραφία του «Ποίηση και Αλήθεια» είναι ένα από τα αριστουργήματα του γερμανικού λόγου.

Πέθανε το 1832, στη Βαϊμάρη από καρδιακή ανεπάρκεια . Τα τελευταία του λόγια , σύμφωνα με το γιατρό του ήταν: «Φως, περισσότερο φως». Δεν ξέρουμε αν εννοούσε περισσότερο φως για την ανθρωπότητα ή ήθελε να ανοίξουν τις κουρτίνες επειδή δεν έβλεπε καλά.

ΓΚΑΙΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ