ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τόμας Χάξλεϋ 1825 έως 1895 (70)

Προσπάθησε να μάθεις κάτι για τα πάντα και τα πάντα για κάτι.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ




Ο Τόμας Χένρυ Χάξλεϋ, (4 Μαΐου 1825 – 29 Ιουνίου 1895) ήταν Άγγλος γιατρός και βιολόγος, ένθερμος υποστηρικτής της θεωρίας της εξέλιξης του Δαρβίνου και εμπνευστής της λέξης αγνωστικιστής την οποία χρησιμοποίησε για να περιγράψει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Ο Τόμας γεννήθηκε στο δυτικό Λονδίνο, έκτο από τα οκτώ παιδιά ενός καθηγητή μαθηματικών. Στην ηλικία των 17 ξεκίνησε σπουδές Ιατρικής με υποτροφία. Στα 20 δημοσίευσε την πρώτη του επιστημονική διατριβή και βραβεύτηκε για τις επιδόσεις του την ανατομία και την φυσιολογία. Μετά τις σπουδές του διορίστηκε χειρουργός στο πολεμικό ναυτικό και ταξίδεψε στο νότιο ημισφαίριο όπου μελέτησε τα θαλάσσια ασπόνδυλα. Παραιτήθηκε από το ναυτικό το 1854 και έγινε λέκτωρ στο Imperial College του Λονδίνου. Το 1855, παντρεύτηκε μία Αγγλίδα μετανάστρια που είχε γνωρίσει στο Σύδνεϋ, με την οποία έκαναν 8 παιδιά. Πολλοί από τους απογόνους του έγιναν επιτυχημένοι ακαδημαϊκοί, γιατροί και συγγραφείς. Το 1859, δημοσιεύθηκε “Η καταγωγή των ειδών” του Δαρβίνου την οποία υπερασπίστηκε με τέτοιο ζήλο, ερχόμενος σε σύγκρουση με πολλούς συναδέλφους του, ώστε να τον αποκαλέσουν μπουλντόγκ του Δαρβίνου.

Τα επόμενα τριάντα χρόνια ασχολήθηκε με την παλαιοντολογική έρευνα., μελετώντας απολιθώματα ερπετών κατάφερε να αποδείξει, το 1867 τη συγγένειά των ερπετών με τα πτηνά. Στον Χάξλευ αποδίδεται η επινόηση της έννοιας της «βιογένεσης», που δηλώνει ότι όλα τα κύτταρα δημιουργούνται από άλλα κύτταρα, και της «αβιογένεσης», με την οποία περιγράφεται η δημιουργία ζωής από μη ζωντανή ύλη. Από το 1870 εγκατέλειψε την επιστημονική έρευνα και ασχολήθηκε με τα δημόσια καθήκοντά του, αρχικά ως γραμματέας και κατόπιν ως πρόεδρος της Βασιλικής κοινότητας Επιστημών. Συγχρόνως έγραψε πολλά έργα πάνω στις ανθρωπιστικές επιστήμες με κυριότερο το “Εξέλιξη και Ηθική” στο οποίο ασχολήθηκε εξερεύνησε κατά πόσον η βιολογία μπορεί να συνδράμει στην ηθική φιλοσοφία. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε από το 1885. και το 1890, εγκαταστάθηκε στο Ήστμπορν, όπου και απεβίωσε, μετά από καρδιακή προσβολή.