ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Φώκνερ 1897 έως 1962 (65)

Αν δεν νιωθεις ντροπή για τον εαυτό σου κάπου-κάπου, δεν είσαι τίμιος.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Καθώς ψυχορραγώ.


Αβεσσαλώμ,

Αβεσσαλώμ



Ο Γουίλιαμ Φώκνερ (William Faulkner, 1897-1962) ήταν αμερικανός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1897 σε μια μικρή πόλη κοντά στην Οξφόρδη του Μισισιπή. Υπήρξε πολύ κακός μαθητής και δεν τέλειωσε το γυμνάσιο. Προσπάθησε να καταταγεί κατά τον Α παγκόσμιο πόλεμο αλλά δεν τον δέχτηκαν λόγω του ότι ήταν πολύ κοντός, ωστόσο κατάφερε να καταταγεί στην Καναδική και μετά στην Βρετανική αεροπορία. Επιστρέφοντας στην Αμερική γράφτηκε σε ένα κολλέγιο αλλά σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές και ξεκίνησε να κάνει ό,τι δουλειά έβρισκε, γράφοντας συγχρόνως ποιήματα. Σε μια από τις εργασίες του, σε ταχυδρομείο, πέταγε στα σκουπίδια τα γράμματα αντί να τα παραδίδει ώστε να μπορεί να διαβάζει λογοτεχνία και να γράφει ποίηση. Το 1924 έκανε βοηθητικές δουλειές σε μια μικρή εφημερίδα στην Νέα Ορλεάνη και ένας από τους συναδέλφους του φρόντισε να εκδοθούν 1000 αντίτυπα απ’ την πρώτη του συλλογή ποιημάτων (Ο μαρμάρινος φαύνος). Μετά από αυτό έγινε μέλος σε έναν λογοτεχνικό κύκλο όπου του συνέστησαν να αφήσει την ποίηση για την πεζογραφία. Έτσι κι έκανε, και το 1926 παρουσίασε το πρώτο του μυθιστόρημα. «Η πληρωμή του στρατιώτη».

Το 1929 παντρεύτηκε κι έπιασε δουλειά, νυχτερινή βάρδια, στην τροφοδοσία ενός τοπικού ηλεκτρικού σταθμού. Ανάμεσα στις φτυαριές με κάρβουνο που έριχνε ανά αραιά διαστήματα στον λέβητα, από τα μεσάνυχτα μέχρι το πρωί, και γράφοντας πάνω σε έναν αναποδογυρισμένο καρότσι, ολοκλήρωσε μέσα σε έξι βδομάδες, το "As I Lay Dying" ("Καθώς ψυχορραγώ"), που κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά (1930) και έγινε μεγάλη επιτυχία. Τα επόμενα χρόνια θα γράψει δεκάδες μυθιστορήματα και εκατοντάδες διηγήματα και νουβέλες, καθώς και σενάρια για το Χόλυγουντ. Τα πιο σημαντικά ήταν: το «Η βουή και η μανία», 1929, και το «Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!» 1936. Επίσης σπουδαία είναι τα μυθυιστορήματα: «Άγρια Φοινικόδενδρα", 1939, «Το χωριουδάκι» 1940, «Ο Ξένος στο Χώμα»1948, «Ρέκβιεμ για μια μοναχή», 1951, «Η πόλη», 1957, «Οι κλέφτες», 1961 καθώς και πολλές συλλογές διηγημάτων του.

Παρά το γεγονός ότι ήταν αναγνωρισμένος συγγραφέας και έβγαζε αρκετά χρήματα, έζησε μέσα στο αλκοόλ και στην κατάθλιψη και συχνά έμενε και χωρίς χρήματα καθώς σπαταλούσε τα λεφτά του αλόγιστα. Η πρώτη του κόρη πέθανε 5 μέρες μετά την γέννησή της κι ο Φώκνερ την έβαλε σε ένα μικροσκοπικό φέρετρο, την μετέφερε αγκαλιά στο κοιμητήριο και την έβαλε στον τάφο μόνος του, χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν. Στο μυθιστόρημα που τον έκανε γνωστό, το «Καθώς ψυχορραγώ» αφηγείται το οδοιπορικό μιας αγροτικής οικογένειας, που παλεύει με τα στοιχεία της φύσης και πολλά άλλα εμπόδια, για να φτάσει από την επαρχία στη μεγάλη πόλη του Τζέφερσον, προκειμένου να ενταφιάσει τη νεκρή μητέρα στον οικογενειακό τάφο.

Ο Φώκνερ, τιμήθηκε το 1949 με το βραβείο Νομπελ Λογοτεχνίας, , το 1955 με το National Book Award και με το Pulitzer Prize, το 1962 με το Χρυσό Μετάλλιο Λογοτεχνίας της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων και -μετά θάνατον- για δεύτερη φορά με το Pulitzer Prize Το 1957 ήρθε για 15 μέρες στην Ελλάδα και παρέλαβε το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. «Η χώρα σας» είπε στην συνέντευξη τύπου, «γέννησε τον πολιτισμένο άνθρωπο. Οι πρόγονοί σας είναι οι μητέρες και οι πατέρες του πολιτισμού και της ελευθερίας. Τι περισσότερο θέλετε από μένα, έναν αμερικανό αγρότη;» Το 1961 ο Φώκνερ είχε ένα ατύχημα με άλογο που τον έριξε κάτω την ώρα που το ίππευε, πέρασε αρκετό καιρό στο κρεβάτι, πολύ άσχημα τραυματισμένος και με έντονους πόνους. Δεν είχε ακόμη συνέλθει εντελώς, όταν πέθανε από ανακοπή καρδιάς, στις 6 Ιουλίου 1962.