Σααντάουι 1931 έως 2021 (90)
Εάν είστε δημιουργικοί, πρέπει να είστε αντιφρονούντες.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
«Δεν ήξερα τι είχαν κόψει από το σώμα μου και δεν έψαξα να βρω. Απλώς έκλαψα και φώναξα την μητέρα μου για βοήθεια. Αλλά το χειρότερο σοκ από όλα ήταν όταν κοίταξα γύρω και την βρήκα να στέκεται στο πλευρό μου. Ναι ήταν αυτή, δεν μπορούσα να είχα κάνει λάθος, με σάρκα και οστά, ακριβώς στην μέση αυτών των ξένων ανθρώπων, μιλούσε μαζί τους και τους χαμογελούσε, σαν να μην είχαν πάρει μέρος στη σφαγή της κόρης της μερικά λεπτά πριν».
Ο πατέρας της ήταν κυβερνητικός αξιωματούχος, στο Υπουργείο Παιδείας και είχε πάρει μέρος στην Αιγυπτιακή Επανάσταση του 1919, η μητέρα της ήταν από ανώτερη τάξη, παρόλη την μόρφωσή τους θεωρούσαν την πρακτική της κλειτοριδεκτομής απαραίτητη.
Η Ναουάλ μετά την τραυματική εμπειρία μεγάλωσε νιώθοντας βαθιά την αδικία κατά των γυναικών, «Αν είσαι δίκαιος, γιατί δεν έπλασες τη μητέρα και τον πατέρα μου ίσους;» ρωτούσε σε ένα γράμμα προς τον Θεό που έγραψε στα 7 της χρόνια ενώ στα 10 έκανε την πρώτη επαναστατική της πράξη, ρίχνοντας καυτό τσάι στον επίδοξο γαμπρό που είχε έρθει σπίτι για να την παντρευτεί. Στα επόμενα χρόνια, αντί να δεχτεί κάποιο γαμπρό και να περιοριστεί στο σπίτι, έριξε το βάρος στις σπουδές. Το 1955 αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καϊρου και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική. Τόσο κατά τη διάρκεια της πρακτικής της όσο και αργότερα, ως γιατρός στη γενέτειρά της, έκανε σκοπό της ζωής της να αλλάξει τα πράγματα για τις γυναίκες.
Είχε αρχίσει να γράφει από νεαρή ηλικία και το 1972 σκανδάλισε την χώρα με το δοκίμιο «Γυναίκες και Σεξ», όπου επεσήμανε πόσο καταπιεσμένες ήταν οι γυναίκες στις σχέσεις τους και έκανε εκτενή αναφορά στην βαρβαρότητα της κλειτοριδεκτομής. Το 1975 εκδόθηκε στον Λίβανο, γιατί στην Αίγυπτο, αρνήθηκαν να το εκδώσουν, το βιβλίο Φριντάους, (στα αγγλικά Woman at Point Zero) με θέμα την ζωή μιας γυναίκας που εκτελέστηκε για την δολοφονία του προαγωγού της. Η Ναουάλ την είχε συναντήσει την παραμονή της εκτέλεσης της και στο βιβλίο της επισημαίνεις πόσο δολοφονικός υπήρξε ο ανδρικός περίγυρος στην ζωή της άτυχης γυναίκας. Έγραψε πολλά βιβλία σχετικά για τη θέση των γυναικών στον μουσουλμανικό κόσμο, για τα πολιτικά και γυναικεία δικαιώματα, γεγονός που έφερε μεγάλες αντιδράσεις και διώξεις. Αποκορύφωμα ήταν η φυλάκιση της το 1981, ενώ το 1991, εμφανίστηκε το όνομά της σε λίστα θανάτου φονταμενταλιστής οργάνωσης ισλαμιστών, αναγκάζοντάς την να αυτό-εξοριστεί στις ΗΠΑ. Επέστρεψε στο Κάιρο το 1996 όπου συνέχισε να εργάζεται ως γιατρός και να γράφει.
Υπήρξε από τους ιδρυτές της «Αραβικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», ίδρυσε την «Ένωση Αλληλεγγύης για τις Γυναίκες στον Αραβικό κόσμο», την «Ένωση για την Αγωγή Υγείας» και την «Ένωση Αιγυπτίων γυναικών συγγραφέων». Ήταν αρχισυντάκτρια και συνεργάτης σε ιατρικά περιοδικά. Έχει τιμηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης με το Βραβείο «North-South».
Η Σααντάουι παντρεύτηκε 3 φορές και είχε μια κόρη κι έναν γιο. Πέθανε σε νοσοκομείο στο Κάιρο στις 21 Μαρτίου του 2021, ύστερα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.