Ναζρούλ 1899 έως 1976 (77)
Ο άνδρας έρχεται με τη δίψα της ερήμου, η γυναίκα προσφέρει ρόφημα από μέλι.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
Επαναστάτης
Ο Καζί Ναζρούλ Ισλάμ (Kazi Nazrul Islam, 1899-1976) ήταν ποιητής και συνθέτης τραγουδιών από την Δυτική Βεγγάλη, ο οποίος απέκτησε την Μπαγκλαντεσιανή ιθαγένεια και ονομάστηκε «εθνικός ποιητής του Μπαγκλαντές».
Γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1899 στο χωριό Churulia στην περιοχή Burdwan της Δυτικής Βεγγάλης και ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας του που ήταν φύλακας του τοπικού τζαμιού πέθανε πρόωρα και ο Ναζρούλ στα 10 του αναγκάστηκε να εργαστεί ως εργάτης, μάγειρας, αρτοποιός, υπάλληλος σε μαγαζί τσαγιού, για να συντηρήσει την οικογένειά του. Το 1914, κατάφερε να επανέλθει στο σχολείο –το οποίο είχε εγκαταλείψει για οικονομικούς λόγους- και διδάχθηκε Σανσκριτική, Αραβική, Περσική λογοτεχνία και Ινδουιστική κλασική μουσική.
Το 1917, εντάχθηκε στον Ινδικό Στρατό ως στρατιώτης και υπηρέτησε για τρία χρόνια. Το 1922 φυλακίστηκε από την Βρετανική κυβέρνηση για κάποιους στίχους του που καλούσαν τον λαό σε εξέγερση. Ενώ ήταν στη φυλακή, συνέθεσε μεγάλο αριθμό ποιημάτων και τραγουδιών μέχρι την απελευθέρωσή του τον Δεκέμβριο του 1923. Συνέχισε να παρακινεί τους ανθρώπους να πολεμήσουν εναντίον των Βρετανών ενώ συγχρόνως υπερασπιζόταν με τους στίχους του τις φτωχότερες κοινωνικές τάξεις που υπέφεραν και αδικούνταν τόσο από τους Βρετανούς όσο και από τους συμπατριώτες τους. Σε μετέπειτα χρόνια, και πιθανών εξαιτίας των πολλών προβλημάτων που συνάντησε στη ζωή του, το ενδιαφέρον του μετατοπίστηκε σε θέματα πιο θρησκευτικά και πνευματικά, όπως το «namaz» (προσευχή), το «roza» (νηστεία) και το «hajj» (προσκύνημα).
Ο Ναζρούλ είχε αρραβωνιαστεί το 1921 την ανιψιά ενός γνωστού μουσουλμάνου εκδότη, αλλά άλλαξε γνώμη την μέρα του γάμου και δεν παντρεύτηκε. Μετά από 3 χρόνια θα παντρευτεί μια νεαρή Ινδουίστρια. Το 1926, έγραψε ένα από τα πιο γνωστά ποιήματά του με τίτλο «Daridro» («Πόνος ή Φτώχεια») που αγαπήθηκε από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Το 1928 έγινε στιχουργός, συνθέτης και μουσικός διευθυντής της «His Master's Voice Gramophone Company» της Ινδίας. Ένα από τα μεγαλύτερα έργα του στη μουσική βιομηχανία ήταν η συγγραφή τραγουδιών για ένα επικό έργο με το όνομα «Siraj-ud-Daula». Το 1934, ασχολήθηκε με το ινδικό θέατρο και τον κινηματογράφο Το 1939 εργάστηκε στο ραδιόφωνο της Καλκούτας. Το 1945, έλαβε το Χρυσό Μετάλλιο από το Πανεπιστήμιο της Καλκούτας για το έργο του στη Βεγγαλική Λογοτεχνία, το 1960 του απονεμήθηκε το βραβείο Padma Bhushan, μια από τις υψηλότερες διακρίσεις για πολίτες της Δημοκρατίας της Ινδίας.
Ο Ναζρούλ για πολλά χρόνια υπέφερε από φτώχεια, ο πρώτος του γιος πέθανε μωρό, ο δεύτερος γιος του πέθανε λίγο μεγαλύτερος από ευλογιά. Είχε άλλους δύο γιους ενώ το 1939, η γυναίκα του αρρώστησε και έμεινε παράλυτη από τη μέση και κάτω. Το 1941 αρρώστησε και ο ίδιος, εισήχθη σε ψυχιατρείο το 1942, έκτοτε έζησε με πολλά προβλήματα υγείας και συχνά νοσηλευόταν σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Πέθανε στις 29 Αυγούστου 1976 στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, αφήνοντας μια τεράστια παρακαταθήκη από ποιήματα και τραγούδια.