ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Μαλατέστα 1853 έως 1932 (79)

Το μίσος δεν παράγει αγάπη, και με το μίσος δεν μπορείς να διορθώσεις τον κόσμο.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Αποσπάσματα

ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΗ ΒΙΑ, μη κυριαρχία ανθρώπου σε άνθρωπο, μη επιβολή βιαίως της βούλησης ενός η περισσοτέρων στους υπόλοιπους. Είναι μέσο της εναρμόνισης των συμφερόντων, μέσω της εθελουσίας συνεργασίας, της αγάπης, του σεβασμού, της αμοιβαίας ανοχής, είναι μόνο με την πειθώ, το παράδειγμα, τη μεταδοτικότητα και το αμοιβαίο όφελος από την επιείκεια που μπορεί και πρέπει να θριαμβεύσει η αναρχία, δηλαδή μια κοινωνία αδελφών ελευθέρως αλληλέγγυων, η οποία θα εξασφαλίζει στους πάντες την μέγιστη ελευθερία, τη μέγιστη ανάπτυξη, τη μέγιστη δυνατή ευημερία.

{…} Για να ζήσουν δύο εν ειρήνει, πρέπει να το θέλουν αμφότεροι· αν ένας από τους δύο είναι ισχυρογνώμων και θέλει με τη βία να επιβάλλει στον άλλο να δουλεύει για λογαριασμό του και να τον υπηρετεί, αυτός ο άλλος, αν θέλει να διατηρήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του και να μην περιπέσει στην πλέον ταπεινή δουλεία, παρόλη την αγάπη του για την ειρήνη και ομόνοια, είναι υποχρεωμένος να αντισταθεί στη δύναμη με όλα τα πρόσφορα μέσα.

Ο Ερρίκο Μαλατέστα ήταν Ιταλός αναρχικός, ακτιβιστής, επαναστάτης, συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1853 στη νότια Ιταλία και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην εξορία και τη φυλακή. Έγραψε αρκετά ριζοσπαστικά κείμενα για τον αναρχισμό, την ηθική, τη βία, τον έρωτα. Για πρώτη φορά συνελήφθη στα δεκατέσσερα του χρόνια επειδή έγραψε ένα γράμμα στον βασιλιά με θέμα την αδικία που επικρατούσε στην περιοχή. Ξεκίνησε να σπουδάζει φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, ωστόσο αποβλήθηκε το 1871 επειδή συμμετείχε σε μια διαδήλωση. Στη συνέχεια, έγινε αυτοδίδακτος μηχανικός και ηλεκτρολόγος. Το 1872 συνάντησε το Μιχαήλ Μπακούνιν και τα επόμενα χρόνια φυλακίστηκε δύο φορές επειδή προπαγάνδιζε με πάθος τις θέσεις και τις επιδιώξεις της Ά Διεθνούς.

Τον Απρίλιο του 1876 συμμετείχε στην οργάνωση μια εξέγερσης κατά του βασιλιά όμως προδόθηκε η ομάδα του από έναν συνεργάτη τους με συνέπεια τη σύλληψη και εξορία του. Ακολούθησε μια μακρά περίοδο εξορίας κατά την οποία ο Μαλατέστα ταξίδεψε στην Αίγυπτο, το Παρίσι, το Λονδίνο, την Ελβετία, εξέδωσε εφημερίδες και έντυπα, και έδρασε ως ομιλητής και οργανωτής ομιλιών για το αναρχικό κίνημα.

Ο Μαλατέστα απέρριπτε τα πολιτικά κόμματα προτιμώντας τις κοινωνικές επαναστάσεις. Ήταν καχύποπτος με τις συνδικαλιστικές ομάδες τις οποίες υποστήριζαν οι αναρχοσυνδικαλιστές. Πίστευε ότι η αναρχική επανάσταση θα ερχόταν σύντομα, και ότι η βία θα ήταν απαραίτητο συστατικό από την στιγμή που το κράτος βασιζόταν ολοκληρωτικά στον βίαιο εξαναγκασμό. Έγραψε πως είναι λαχτάρα αλλά και στόχος καθένας να μπορέσει να γίνει κοινωνικά συνειδητοποιημένος και μάχιμος• αλλά για να έχουμε αυτή την κατάληξη, είναι απαραίτητο να εφοδιαστούν όλοι με τα μέσα για ζωή και ανάπτυξη, και για αυτό είναι απαραίτητο να καταστραφεί με βία - από την στιγμή που δεν γίνεται διαφορετικά - η βία που αρνείται αυτά τα μέσα στους εργάτες.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μαλατέστα επέστρεψε οριστικά στην Ιταλία. Δυο χρόνια μετά την επιστροφή του, το 1921, η ιταλική κυβέρνηση τον φυλάκισε ξανά. Από το 1924 μέχρι το 1926, παρόλο που δεχόταν απειλές και η δημοσιογραφία βρισκόταν υπό κυβερνητική λογοκρισία, εξέδιδε ένα περιοδικό. Μέχρι που το κλείσαν. Πέρασε τα εναπομείναντα χρόνια του έχοντας μια σχετικά ήρεμη ζωή, βγάζοντας τα προς το ζην ως ηλεκτρολόγος μέχρι την Παρασκευή 22 Ιουλίου του 1932 που πέθανε από βρογχοπνευμονία, έχοντας υποφέρει για αρκετά χρόνια από έναν αδυνατισμένο αναπνευστικό σύστημα.