| Ημερολόγια μοτοσικλέτας ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ |
|---|
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα(αποσπάσματα)«Τη λυπόσουν την καψερή, το δωμάτιό της βρομούσε ιδρωτίλα, ποδαρίλακαι σκόνη από δυο τρεις πολυθρόνες, τα μοναδικά είδη πολυτελείας στοσπίτι της. Εκτός από το άσθμα, υπέφερε και από καρδιακή ανεπάρκεια.Ήταν μία από τις περιπτώσεις που ένας γιατρός, συνειδητοποιώντας ότιείναι ανίσχυρος μπροστά στην κατάσταση, νιώθει την επιθυμία μιας ριζικήςαλλαγής, που να εξαλείψει την αδικία η οποία ανάγκασε τη γριά γυναίκα ναδουλεύει σαν υπηρέτρια μέχρι τον προηγούμενο μήνα για να βγάλει το ψωμίτης, ασθμαίνοντας, υποφέροντας, μα κρατώντας ψηλά το κεφάλι στη ζωή.Το ζήτημα είναι πως στις φτωχές οικογένειες το μέλος που αδυνατεί νακερδίσει τα προς το ζην περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα δυσαρέσκειας,που κρύβεται με το ζόρι. Από εκείνη τη στιγμή παύει να είναι πατέρας,μητέρα, αδερφός· γίνεται ένας αρνητικός παράγοντας στον αγώνα γιαεπιβίωση και, ως τέτοιος, στόχος μνησικακίας της υγιούς κοινότητας, πουθεωρεί την αναπηρία του σαν προσωπική προσβολή γι’ αυτούς που πρέπεινα τον συντηρήσουν. Εκεί, στις τελευταίες ώρες για τους ανθρώπους των οποίων ο ορίζονταςδεν εκτείνεται πέρα από το αύριο, εκεί επικεντρώνεται η τραγωδία τηςζωής του προλεταριάτου όλου του κόσμου. Στα μάτια των ετοιμοθάνατωνβλέπεις μια καρτερική έκκληση συγνώμης και, συχνά, μια απελπισμένηέκκληση παρηγοριάς που χάνεται στο κενό, όπως θα χαθεί γρήγορα και τοσώμα μέσα στην απεραντοσύνη του μυστηρίου που μας περιβάλλει.Ως πότε θα συνεχιστεί αυτή η τάξη πραγμάτων που βασίζεται σε μιαπαράλογη διαίρεση, στις κοινωνικές τάξεις; Είναι κάτι στο οποίο δενμπορώ να απαντήσω εγώ, αλλά είναι καιρός οι κυβερνώντες νααφιερώσουν λιγότερο χρόνο στην προπαγάνδα της ποιότητας τωνκαθεστώτων τους και περισσότερα χρήματα, πολύ περισσότερα, για έργακοινωνικής ωφέλειας. Δεν μπορώ να κάνω πολλά για την άρρωστη· τηςγράφω απλώς μια κατάλληλη δίαιτα, ένα διουρητικό και αντιασθματικάδιαλύματα. Μου έχουν μείνει μερικές δραμαμίνες και της τις χαρίζω. Ότανβγαίνω, με ακολουθούν τα στοργικά λόγια της γερόντισσας και οιαδιάφορες ματιές των συγγενών.» […………..] «Στο φως ενός κεριού που ανάψαμε για να φτιάξουμε ματέ και να φάμελίγο ψωμοτύρι, τα συσπασμένα χαρακτηριστικά του εργάτη αποκτούσανκάτι το μυστηριώδες και το τραγικό, ενώ με το απλό και εκφραστικό τουλεξιλόγιο μας διηγιόταν για τους τρεις μήνες που πέρασε στη φυλακή, γιατη γυναίκα του, που τον είχε ακολουθήσει πιστά, πεινασμένη, για τα παιδιά,που τα είχαν αφήσει σε έναν πονόψυχο γείτονα, για την ανώφεληπεριπλάνησή του σε αναζήτηση δουλειάς, για τους συντρόφους πουεξαφανίστηκαν μυστηριωδώς και που, καταπώς έλεγαν, τους είχαν ρίξειστη θάλασσα. Αυτό το ζευγάρι, που τουρτούριζε μέσα στη νύχτα της ερήμου, κολλημένοιο ένας στον άλλο, ήταν η ζωντανή εικόνα των προλετάριων όλου τουκόσμου. Δεν είχαν ούτε μία τριμμένη κουβέρτα να σκεπαστούν. Τουςδώσαμε λοιπόν μια από τις δικές μας και εμείς βολευτήκαμε όπως όπωςκάτω από την άλλη. Ήταν από εκείνες τις φορές που υπέφερα πολύ από τοκρύο, αλλά και που ένιωσα πιο αδελφωμένος με αυτό το, άγνωστο για μένα,ανθρώπινο είδος… Στις οχτώ το πρωί βρήκαμε ένα φορτηγό που θα μας πήγαινε ως το χωριόΤσουκικαμάτα, και έτσι χωρίσαμε με το ζευγάρι, που θα πήγαινε στομεταλλείο θείου στην Κορδιλιέρα – έναν τόπο όπου το κλίμα είναι από ταχειρότερα και οι συνθήκες ζωής τόσο δύσκολες, ώστε ούτε σου ζητούνκάρτα εργασίας ούτε ελέγχουν τα πολιτικά σου φρονήματα. Το μόνο πουμετράει είναι ο ενθουσιασμός με τον οποίο ο εργάτης πάει να καταστρέψειτη ζωή του, παίρνοντας ως αντάλλαγμα τα ψίχουλα που του επιτρέπουν ναεπιβιώσει. (…) Στ’ αλήθεια, είναι κρίμα που πάρθηκαν κατασταλτικά μέτρα εναντίοντέτοιων ανθρώπων. Αν αφήσουμε κατά μέρος τον κίνδυνο που μπορεί νααντιπροσωπεύει ή όχι για τον υγιή βίο ενός συνόλου, το «σκουλήκι τουκομουνισμού», που είχε επωαστεί μέσα του, δεν ήταν τίποτ’ άλλο από μιαφυσική επιθυμία για κάτι καλύτερο, μια διαμαρτυρία κατά της χρόνιαςπείνας, που την εξέφραζε με την αγάπη του προς αυτή την ξένη θεωρία,την ουσία της οποίας δε θα μπορούσε ποτέ να καταλάβει, μα που η απλήτης μετάφραση στο «ψωμί για τον φτωχό» ήταν έννοια του χεριού του καιεπιπλέον τον γέμιζε με ελπίδα.» Από εκδόσεις Λιβάνη (Ernesto Che Guevara, Ημερολόγια μοτοσικλέταςLatinoamericana), 2004, σε μετάφραση Βαγγέλη Κεφαλλονίτη.Αναδημοσίευση από «http://atexnos.gr/ernesto-tse-gevara-apo-taimerologia-motosikletas-stis-korfes-tis-siera-maestra-kai-stiskardies-ton-anipotahton-olou-tou-kosmou/» |