Αριστοφάνης
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
|
Λυσιστράτη
Αποσπάσματα
ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣH ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ )
ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ
ΣΚΗΝΗ ΣΤ΄
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Να ’νε χειρότερο θεριό απ’ τη γυναίκα, δεν μπορεί
ούτε τη φθάν’ η πάρδαλις, ούτ’ η φωτιά η φοβερή!
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Αφού μας ξέρεις συ εμάς
γιατί μαζύ μας πολεμάς,
που θα ’σουν πάντα φίλος μου καλός κι αγαπημένος;
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Α δεν θα παύσω να μισώ των γυναικών το γένος.
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Να κάμης όπως αγαπάς μα εγώ δεν θα θελήσω
να σε παραμελήσω
γιατί αν αποφάσισες στους δρόμους να φανής,
-που ’σαι για να γελάη κανείς,-
θα ρθω να ρίξω απάνω σου το ρούχο το δικό μου.
(Ρίπτουν επί των γερόντων τα μικρά επανωφόριά των)
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Δεν είν’ κακό είχα γδυθή απ’ τον πολύ θυμό μου.
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Και πρώτον έτσι φαίνεσαι σαν άνδρας στην εντέλεια°
δεύτερον, σαν εντύθηκες, δεν είσαι πειά για γέλια,
και αν ίσως συ δεν μ’ έκανες να σκάσω από γινάτι,
ένα κουνούπι θα ’βγαζα που σου ’χει μπει στο μάτι.
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Για τούτο τώρα μ’ έτριβε το μάτι τόσην ώρα.
Πάρε το δακτυλίδι μου και σκάλισέ το τώρα
και το κουνούπι βγάλε μου [εις την οργή να πάη],
γιατί έχει ώρα κάμποση που με κατατσιμπάει.
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Ε, θα το κατορθώσω,
μ’ όλο που είσαι άνθρωπος διεστραμένος τόσο.
(Η κορυφαία του Χορού των Γυναικών λαμβάνει το δακτύλιον
του Κορυφαίου του Χορού των Γερόντων και καθαρίζει
δια του δακτυλου-λίθου τον οφθαλμόν αυτού)
Ω Ζευ! κουνούπι τρομερό σου ’χει χωθή στο μάτι°
δεν είν’ απ’ την Τρικόρυθο;
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Ησύχασα κομμάτι.
Πηγάδι μέσα μ’ άνοιγε--καλό που μου ’χεις κάμη!--
και τώρα ιδέ τα δάκρυα που τρέχουν σαν ποτάμι.
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Εγώ θα το σκουπίσω
και, μ’ όλο που ’σαι και κακός, θα ρθω να σε φιλήσω.
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Όχι να με φιλήσης!
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Μωρέ θα σε φιλήσω εγώ, θελήσης, δεν θελήσης!
(Αι Γυναίκες ορμούν και φιλούν τους Γέροντας δια της βίας)
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Ε, να σας πάρη η ευκή!
για να χαϊδεύετε καλά, το ’χετε τέχνη φυσική!
και δεν ειπώθηκε κακά
αυτό που ακούμε τακτικά:
«ούτε να ζη κανείς μπορεί με την πανούκλ’ αυτή μαζύ,
ούτε χωρίς αυτή να ζη»!
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Μα τώρα πειά που κάναμε συνθήκη και ειρήνη,
από τον ένα μας κακό στον άλλο δεν θα γίνη.
Και τώρα ας αρχίσουμε
μαζύ να τραγουδίσουμε.
Κακό δεν είχα εγώ σκοπό
για τους πολίτας μας να ειπώ°
το εναντίο μάλιστα [και κάτι παραπάνω]
μόνο καλό εγώ θα ειπώ κι όλο καλό θα κάνω,
γιατί αρκετά είνε τα κακά
κι όλα τ’ αποτελέσματα που φέρνουν τακτικά.
Και αν θελήση χρήματα κανείς καμμιά φορά,
γυναίκα ή άνδρας, μια-δυό μναίς, ας το δηλώση καθαρά,
γιατί έχουμε περσσότερα στις τσέπες° κι όταν γίνη
με το καλό ειρήνη,
εκείνος, όπου σήμερα εγώ θα του δανείσω,
ας μη το δώση πίσω.
Έχουμ’ από την Κάρυστο κάτι ανθρώπους ξένους
πολύ καλούς και παστρικούς στο σπίτι μας φερμένους,
τραπέζι σαν τους κάνουμε έχ’ όσπρια φτιασμένα
και γουρουνάκι ένα,
και κρεατάκι απαλό
θα φάνε, και πολύ καλό.
Λοιπόν να ρθήτε σπίτι μου, [τραπέζι σας προσμένει]
μα πρέπει να ’ρθετε πρωί και να ’σθε και λουσμένοι
και σεις, και τα παιδάκια σας να ’νε καλολουσμένα°
μα δίχως και κανένα
στην πόρτα να ρωτήσης,
σαν να ’σαι μεσ’ στο σπίτι σου, γραμμή να προχωρήσης,
[κι αν το τραπέζι δεν το βρής, όπως θαρρείς, στρωμένο,]
θα βρής το μύλο σφαλιστό και το νερό κομμένο!
ΑΥΛΑΙΑ ΤΡΙΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ
|