|
Κωνσταντίνος Καβάφης ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Ο ποιητής μας παρακινεί να μην καταφεύγουμε σε ανώφελους θρήνους όταν στη ζωή μας παρουσιάζονται αποτυχίες και συμφορές, να είμαστε προετοιμασμένοι και να μην ξεγελιόμαστε με ψευδαισθήσεις όταν χάνεται κάτι που αποκτήσαμε με κόπο, να κρατάμε την αξιοπρέπεια μας μπροστά στην διάψευση των ελπίδων και των σχεδίων, να διατηρούμε την αξιοπρέπεια μας ακόμη και μπροστά στο αναπόφευκτο τέλος. |
|---|
Κωνσταντίνος Καβάφης
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθείαόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές— την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου· μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις. |