|
Σαίξπηρ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Ο βασιλιάς της Δανίας (πατέρας τού Άμλετ) δολοφονείται από τον αδερφό του Κλαύδιο, ο οποίος παντρεύεται την γυναίκα του νεκρού βασιλιά και σφετερίζεται το θρόνο. Ο Αμλετ μαθαίνει την αλήθεια κι είναι αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση. |
|---|
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 3η ΠΡΑΞΗ ΑΜΛΕΤ Να ζει κανείς ή να μην ζει; Αυτή είναι η ερώτηση. Τι συμφέρει τον άνθρωπο; Να πάσχει, να αντέχει σωπαίνοντας τις πληγές από μια μοίρα που τον ταπεινώνει δίχως έλεος, ή να επαναστατεί, να αντιστέκεται στην ατέλειωτη παλίρροια των λυπημένων κόπων. Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς. Αυτό είναι όλο. Να κοιμηθείς και να κοιμηθούν και όλοι οι πόνοι απ τους οποίους έχεις πλαστεί. Να μη ξυπνήσουν πια ποτέ. Αυτόν τον ύπνο να εύχεσαι για σένα. Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς Κι αν στον ύπνο σου έρθει όνειρο; Τι θα είναι αυτό το όνειρο; Μετά τον αιώνα τού σώματος ποιος ύπνος αναλαμβάνει τα όνειρα; Πώς ονειρεύεται ο θάνατος; Σε πιάνει φόβος και αργείς Και ζεις σε διαρκή πανωλεθρία τρεφόμενη από την ζωή σου. Τελείωσε τον κόσμο εσύ Τέλειωσε την ζωή σου. Αυτήν την στιγμή. Τώρα. Μ’ ένα μαχαίρι. [...] Ποιος προτιμάει να ζει ρημαζόμενος μέσα στον χρόνο; Να τον αδικεί ο ισχυρός να τον συντρίβει ο επηρμένος να ερωτεύεται να εκλιπαρεί, τον αδιάφορο να ανέχεται την ύβρι της εξουσίας τον ύπνο του νόμου Να νικά ο ανάξιος τον άξιο. Που η ίδια του η άξια τον έχει προκαταβολικά νικήσει. Ποιος θα άντεχε να κουβαλάει το ασήκωτο βάρος της ζωής να σέρνεται να ερημώνει να στραγγίζει ο ιδρώτα τη ψυχή του αν δεν ήταν ο τρόμος. Γι’ αυτό πού στέκεται εκεί Εκεί που αρχίζει ό θάνατος. Σ’ αυτήν την άγνωστη γη που σε κανέναν ορίζοντα μακρυά κανείς, ποτέ δεν είδε. Κι εκείνοι που κίνησαν και φύγαν ποτέ δεν ξαναφάνηκαν στην πύλη. Ο φόβος ταράζει την θέληση και θέλεις να είναι γνώριμος ο εχθρός, απ το να δεις να έρχεται καταπάνω σου το άγνωστο. Η συνείδηση μας κάνει όλους δειλούς. Η φύση δεν της έδωσε την λειτουργία του θανάτου δεν έχει όργανο για το άγνωστο Αστράφτει η απόφαση κι αμέσως την σβήνει την θαμπώνει η υγρασία της σκέψης. Και τα έργα τα μεγάλα που γι’ αυτά γεννήθηκες. Μονάχα γι’ αυτά γεννήθηκες δεν τα τολμάς. Θρύβουν και χάνονται Ποτέ δεν θα ονομασθούν πράξεις. |