O Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ (Pierre Auguste Renoir, 25 Φεβρουαρίου 1841 - 3 Δεκεμβρίου 1919) ήταν Γάλλος ζωγράφος, εκπρόσωπος του ιμπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στην πόλη Λιμόζ της Γαλλίας, γιος του ράφτη Λεονάρ και της εργάτριας Μαργκερίτ. Σε ηλικία τριών ετών η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρίσι και στα 7 του φοίτησε σε καθολικό σχολείο. Είχε έφεση στην μουσική και ο δάσκαλος του τον έσπρωχνε προς αυτή την κατεύθυνση όμως ο πατέρας του θεωρούσε πως θα ζούσε καλύτερα ως τεχνίτης και τον σταμάτησε από το σχολείο, βάζοντας τον μαθητευόμενο σε ένα εργαστήριο κατασκευής πορσελάνων. Ο Πιερ μαγεύτηκε από την ζωγραφική πάνω στις πορσελάνες και ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου και διακόσμησης τα βράδια. Το 1862 μαθήτευσε στο ατελιέ του Σαρλ Γκλαιρ και γνώρισε τους Μονέ, Μπαζίλ και Σίσλεϋ από τους οποίους επηρεάστηκε. Την ίδια περίοδο, εξασφάλισε άδεια για να αντιγράφει έργα άλλων καλλιτεχνών στο Μουσείο του Λούβρου όπου περνούσε όλο τον ελεύθερο χρόνο του, δουλεύοντας και θαυμάζοντας έργα τέχνης. Από το 1864 ξεκίνησε να εκθέτει δικούς του πίνακες αλλά για αρκετά χρόνια δε γνώριζε επιτυχία και ζούσε μέσα στην φτώχια. Το 1869 ένας πίνακάς του έγινε δεκτός στο Σαλόν, την διάσημη κρατική έκθεση τέχνης του Παρισιού, γεγονός που τον έκανε γνωστό στους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Η περίοδος μέχρι το 1880 είναι η κατεξοχήν ιμπρεσιονιστική του Ρενουάρ, εμπνέονταν από την φύση και την πραγματικότητα και χρησιμοποιούσε ζωντανά χρώματα δίνοντας έμφαση στην απεικόνιση του φωτός . Στον Γαλλορωσικό πόλεμο του 1873 υπηρέτησε στο Σώμα Πυροβολικού, όμως την επόμενη χρονιά αρρώστησε, αποστρατεύτηκε κι επέστρεψε στο Παρίσι. Η πολιορκία του Παρισιού του στέρησε τους φίλους του, καθώς ο Μονέ κι ο Μετρ αναζήτησαν καταφύγιο στην Αγγλία ενώ ο Μπαζίλ πέθανε. Το 1874 συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των ιμπρεσιονιστών και κατάφερε να κερδίσει 1.200 φράγκα, αξιόλογο ποσό για την εποχή. Το 1880 παντρεύτηκε την Αλίν Σαριγκό και τον επόμενο χρόνο ταξίδεψε στην Αλγερία και κατόπιν στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Ραφαήλ το οποίο τον ώθησε να στραφεί προς τον κλασικισμό. Το 1884, μαθαίνοντας πως η Αλίν περιμένει το παιδί τους, επέστρεψε για να μείνει κοντά της και την επόμενη χρονιά γεννήθηκε ο γιος τους Πιέρ. Περίπου το 1892 άρχισε να αναπτύσσει παραμορφωτική αρθρίτιδα, μια αρρώστια που τον βασάνισε μέχρι τον θάνατό του. Παρά τις σωματικές του δυσχέρειες, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική. Το 1893 απέκτησε έναν ακόμα γιο, τον Κλοντ, ενώ το 1907 μετακόμισε με την οικογένειά του στην πιο θερμή περιοχή Καν-συρ-Μερ. Κατά τον Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο γιοι του κατετάγησαν στον στρατό και τραυματίστηκαν σοβαρά. Το 1915 η μητέρα τους πήγε να τους δει, στην επιστροφή πέθανε από εξάντληση. Το 1919, ο Ρενουάρ επισκέφτηκε το Λούβρο κι είχε την ευτυχία να δει δικούς του πίνακες δίπλα σε κλασικά έργα. Πέθανε μερικούς μήνες μετά, σε ηλικία 78 ετών.