ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Βέρντι 1813 έως 1901 (88)

Λατρεύω την τέχνη.. όταν είμαι μόνος με τις νότες μου, η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ



Ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι ήταν Ιταλός συνθέτης, από τους διασημότερους στην όπερα. Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1813 στη Ρονκόλα της τότε Γαλλικής Αυτοκρατορίας, ένα χωριό κοντά στο Μπουσσέτο της σημερινής Ιταλίας. Στο Μπουσσέτο μετακόμισε η οικογένεια του από όταν ήταν ακόμη μικρός, εκεί έδειξε την κλίση του στην μουσική και από 7 χρονών βοηθούσε τον οργανίστα στην εκκλησία, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος του δάσκαλος. Είκοσι χρονών πήγε να σπουδάσει μουσική στο Μιλάνο, το 1836 πήρε τη θέση του διευθυντή της φιλαρμονικής του Μπουσσέτο και την ίδια χρονιά παντρεύτηκε μια από τις μαθήτριες του από την φιλαρμονική. Το 1838 η γυναίκα του γέννησε ένα νεκρό κοριτσάκι, το 1839 ένα νεκρό αγοράκι και το 1840 πέθανε και η ίδια από εγκεφαλίτιδα. Ο Τζουζέπε βρέθηκε σε μεγάλη απελπισία και για ένα διάστημα σταμάτησε να εργάζεται βρίσκοντας τα πάντα μάταια, ωστόσο το 1842, αποδέχθηκε την πρόταση να ξαναρχίσει να γράφει όπερες για τη Σκάλα του Μιλάνου. Έγραψε το Ναμπούκο (Ναβουχοδονόσωρ) που έγινε η πρώτη μεγάλη επιτυχία του, από τότε αφοσιώθηκε στη σύνθεση όπερας και γνώρισε μεγάλες επιτυχίες με έργα όπως: Ριγκολέττο, Τραβιάτα, Αΐντα.

Ο Βέρντι συνδέθηκε πολύ στενά με τις προσπάθειες για την πολιτική ένωση της Ιταλίας, μια τάση που ο ίδιος ενθάρρυνε με πολλά έργα του που ήταν εμπνευσμένα από το ιστορικό παρελθόν, έτσι έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στου Ιταλούς. Γρήγορα καταξιώθηκε και εκτός Ιταλίας, τα έργα του παιζόταν σε λυρικά θέατρα πολλών χωρών. Το 1891 έκανε πρεμιέρα η Άιντα επ’ ευκαιρίας των εγκαινίων της διώρυγας του Σουέζ και την ίδια χρονιά εξελέγη μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Εκτός από μεγάλος μουσικός ήταν και σπουδαίος φιλάνθρωπος, μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και τη λειτουργία ενός νοσοκομείου και δημιούργησε έναν σπίτι φροντίδας για τους αναξιοπαθούντες μουσικούς. Έγραψε την τελευταία του όπερα σε ηλικία 84 ετών το 1897 (Οθέλο) και πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 1901 μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Την κηδεία του την παρακολούθησαν 200.000 άτομα περίπου, ενδεικτικό του πόσο αγαπητός ήταν.