ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Ράμος Σούκρε 1890 έως 1930 (40)

Το να ζεις σημαίνει να πεθαίνεις.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Εκ Βαθέων



Ο Χοσέ Αντόνιο Ράμος Σούκρε, (José Antonio Ramos Sucre, 1890-1930) ήταν ποιητής, συγγραφέας, φιλόσοφος και διπλωμάτης της Βενεζουέλα. Γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1890 στην Cumaná σε μια εύπορη οικογένεια με ακαδημαϊκή παράδοση, από μικρός υπήρξε εσωστρεφής και μοναχικός, και περνούσε πολλές ώρες απομονωμένος διαβάζοντας. Από νεαρή ηλικία ξεκίνησε το πρόβλημα που θα δυσκολέψει όλη του την ζωή, η αϋπνία.

Ο Σούκρε σπούδασε στο Εθνικό Κολλέγιο της Κουμάνα από όπου απέκτησε πτυχίο φιλοσοφίας σε ηλικία 20 ετών. Ήθελε να συνεχίσει σπουδές στο Κεντρικό Πανεπιστήμιο της Βενεζουέλας ωστόσο μια επιδημία που ξέσπασε στην πόλη του Καράκας τον ανάγκασε να σταματήσει τις σπουδές για 2 χρόνια. Αυτό το διάστημα το χρησιμοποίησε για συγγραφή και τότε δημοσίευσε τα πρώτα του έργα, ποιήματα και ιστορίες σε περιοδικά της εποχής.Συνέχισε τις σπουδές του στο Καράκας από το 1912 και πήρε πτυχίο σε Νομικά, Γράμματα και Γλώσσες (μεταξύ των οποίων, αρχαία και νέα ελληνικά).

Ο συγγραφέας, παρά τον αποτραβηγμένο χαρακτήρα του, παρήγαγε συνεχώς κείμενα διαφόρων ειδών και σύντομα απέκτησε μεγάλη φήμη, είναι αξιοσημείωτη η επιρροή της φιλοσοφίας στο έργο του, όπως και η αγάπη για τις γλώσσες στις προσεγμένες μεταφράσεις του. Τα στοιχεία που συνθέτουν το έργο του είναι η ποιητική πρόζα, ο στοχασμός, το σύντομο δοκίμιο και η αφήγηση.

Το 1929 του προσφέρθηκε η θέση του προξένου της Βενεζουέλας στην Ελβετία. Την ίδια περίοδο που είχε γίνει διάσημος, η αϋπνία που πάντα τον βασάνιζε γινόταν αφόρητη. Μπήκε σε νοσοκομεία και ψυχιατρικές κλινικές για να βρει μια λύση αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αποδυναμωμένος από προβλήματα υγείας που προκαλούσε η έλλειψη ύπνου, σε μια στιγμή απόγνωσης, λίγες μέρες μετά που έκλεισε τα 40 του χρόνια, στις 13 Ιουνίου του 1930, πήρε μια υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και έδωσε τέλος στην ζωή και την οδύνη του.

Ο Σούκρε είχε διατηρήσει σε όλη του τη ζωή στενές σχέσεις με το αυταρχικό καθεστώς του Χουάν Βισέντε Γκόμες, με τον οποίο είχαν προσωπικές σχέσεις για αυτό και το έργο του είχε απαξιωθεί από τους ομότεχνους του, ωστόσο στο πέρασμα του χρόνου, ξετυλίχθηκε η δύναμη της ποίησής του αποκαθιστώντας τον ως ένας από πιο προικισμένους και σημαντικούς ποιητές της χώρας του.