Καρλ Ρότζερς 1902 έως 1987 (85)
Η καλή ζωή είναι διαδικασία, όχι κατάσταση, είναι κατεύθυνση όχι προορισμός.
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
του προσώπου
Κι όμως το παράδοξο της εμπειρίας μου είναι πως όσο περισσότερο είμαι διατεθειμένος να είμαι απλά ο εαυτός μου, μέσα σε όλη την περιπλοκότητα της ζωής, κι όσο περισσότερο είμαι διατεθειμένος να κατανοήσω και να αποδεχτώ τις πραγματικότητες σ’ εμένα και στους άλλους, τόσο περισσότερο συντελείται η αλλαγή.
Το ακόμη πιο παράδοξο είναι πως ο καθένας μας, στο βαθμό που είναι πρόθυμος να είναι ο εαυτός του, ανακαλύπτει πως δεν αλλάζει μόνο αυτός, αλλά και αυτοί με τους οποίους συνδέεται. Πρόκειται για ένα πολύ ζωντανό κομμάτι της εμπειρίας μου κι ένα από τα πιο ουσιαστικά πράγματα που νομίζω πως έχω μάθει στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή».
Καθώς ολοκλήρωνε το διδακτορικό του ασχολήθηκε με την ψυχολογία των παιδιών και το 1930 έγινε διευθυντής της Εταιρείας για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Την περίοδο 1935-1940 δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ ενώ το 1939 έγραψε το «Κλινική Θεραπεία του προβληματικού Παιδιού» με βάση την εμπειρία του μέχρι τότε. Από το 1940 εργάστηκε ως καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο κρατικό πανεπιστήμιο του Οχάιο και το 1942 έγραψε το δεύτερο βιβλίο του, «Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία» θέτοντας τα θεμέλια της θεωρίας του. Το 1956 έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Ψυχοθεραπευτών, δίδαξε ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin, (1957-63), και το 1961 έγραψε ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του, το «Η γένεση του ατόμου». Με τον Abraham Maslow υπήρξαν συνιδρυτές της ανθρωπιστικής ψυχολογίας η οποία έφθασε στο αποκορύφωμά της τη δεκαετία του 1960. Το 1968 βοήθησε στην ίδρυση του Κέντρου Μελετών του Ανθρώπου ενώ συνέχιζε να διδάσκει, να εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής, να γράφει βιβλία (συνολικά 16) και επιστημονικά άρθρα (περισσότερα από 200) και να δίνει ομιλίες σε όλο τον κόσμο.
Η προσωποκεντρική θεωρία που ανέπτυξε ο Καρλ Ρότζερς δίνει έμφαση στον άνθρωπο και συγκεκριμένα στον μοναδικό τρόπο, με τον οποίο βιώνει τον εαυτό του και τον κόσμο. Εστίασε σημαντικά στην υποκειμενική εμπειρία των ατόμων, τονίζοντας τον ρόλο του καλού θεραπευτικού κλίματος για μια σωστή θεραπευτική παρέμβαση. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως το θεραπευτικό κλίμα πρέπει να διέπεται από 3 βασικές αρχές: την άνευ όρων θετική αποδοχή, την ενσυναίσθηση και την γνησιότητα. Ο πελάτης με την εδραίωση μιας σχέσης εμπιστοσύνης και την αποδοχή του θεραπευτή, μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλύτερα απέναντι στις δυσκολίες και να αποκτήσει τη διορατικότητα που απαιτείται για την αναδιάρθρωση της ζωής του. Η δική του μοναδική προσέγγιση στην κατανόηση της προσωπικότητας και των ανθρώπινων σχέσεων, βρήκε ευρεία εφαρμογή σε διάφορους τομείς όπως η ψυχοθεραπεία και η συμβουλευτική με επίκεντρο τον πελάτη, η εκπαίδευση με επίκεντρο τον σπουδαστή.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Ρότζερς εκλέχθηκε σε σημαντικές θέσεις και τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Το 1987 υπέστη μια πτώση που είχε ως αποτέλεσμα τη θραύση της λεκάνης του και λίγες ημέρες αργότερα, στις 4 Φεβρουαρίου 1987, πέθανε από καρδιακή προσβολή.