Μπουλόν Ζοζέφ: Ζωή και Τέχνη

	ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Ζοζέφ Μπουλόν 1739 έως 1799 (60) ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
	Ο Ζοζέφ Μπουλόν, (Joseph Bologne Chevalier de Saint-George, 1739 – 1799) ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 18ου αιώνα, επίσης μαέστρος και δεξιοτέχνης του βιολιού. Γεννήθηκε το 1739, στο Basse Terre της Γουαδελούπης, ο πατέρας του ήταν Γάλλος άποικος και η μητέρα του ήταν σκλάβα του με καταγωγή από την Αφρική. Ο πατέρας παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, της τάξης του, αναγνώρισε τον γιό του, και τον πήρε μαζί του, αρχικά στο Saint Domingue (σημερινή Αϊτή) όπου ο Ζοζέφ έκανε τα πρώτα μαθήματα βιολιού και μετά στο Παρίσι, όταν ήταν 10 ετών. Την μητέρα του την αφέθηκε σκλάβα στην Γουαδελούπη, δεν ξαναειδώθηκαν ποτέ. Η ζωή του Μπουλόν θα άλλάξει εντυπωσιακά στο Παρίσι καθώς επέδειξε μεγάλο ταλέντο σε πολλές και διαφορετικούς τομείς, εκτός του βιολιού και της μουσικής. Διέπρεψε στην ιππασία, τον χορό, το πατινάζ και την ξιφασκία, κάποια περίοδο έφτασε να θεωρείται ο σπουδαιότερος ξιφομάχος σε όλη την Ευρώπη. Ήταν τα ταλέντα του που ανάγκασαν τον Λουδοβίκο ΙΕ’ να τον ανακηρύξει Ιππότη του Αγίου Γεωργίου, τίτλο που κατείχε και ο πατέρας του, παρά το ότι ο γαλλικός κώδικας ευγένειας απαγόρευε σε έναν μαύρο να κληρονομήσει τον συγκεκριμένο τίτλο. Το 1769 διορίστηκε ως πρώτος βιολιστής των Concerts des Amateurs, την πρώτη επαγγελματική θέση του αλλά η πραγματική δόξα ήρθε το 1772, όταν έκανε το ντεμπούτο του ως σολίστ ερμηνεύοντας τα δικά του κονσέρτα για βιολί. . Η μουσική του παραγωγή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου περιελάμβανε διάφορες σονάτες, κουαρτέτα εγχόρδων, επτά Sinfonie Concertanti, ένα μπαλέτο (L'amant Anonime) και δύο όπερες (Ernestine και La fille-garçon). Μέχρι το 1773 ήταν ένας πολύ σεβαστός μουσικός και ανέλαβε τη θέση του διευθυντής των Concerts des Amateurs. Ο διορισμός του το 1775 ως διευθυντής της Όπερας του Παρισιού ανακλήθηκε αφού οι τραγουδιστές αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί του λόγω του χρώματός του. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση το 1789, ο ευγενής πλέον Μπουλόν εντάχθηκε στη νεοσύστατη Δημοκρατία και συγκέντρωσε μια στρατιωτική δύναμη στη βόρεια Γαλλία. Το 1791, εγκατέλειψε εντελώς τη μουσική και έγινε αρχηγός της Εθνικής Φρουράς στη Λιλ. Ωστόσο,κατηγορήθηκε άδικα για κατάχρηση κεφαλαίων που προορίζονταν για τα στρατεύματα, και του αφαιρέθηκε η διοίκηση και μπήκε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωσή του, έφυγε από τη Γαλλία για τον Saint Domingue για να καταπολεμήσει την εξέγερση των σκλάβων. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1797 για να συνεχίσει τη μουσική του καριέρα, διευθύνοντας έναν νέο μουσικό οργανισμό, το Le Cercle de l'Harmonie. Μετά από δύο χρόνια, στις 10 Ιουνίου του 1799, πέθανε φτωχός κι απογοητευμένος, από την εξέλιξη της Επανάστασης, στην οποία είχε προσφέρει όλα του τα πλούτη.

Ζοζέφ Μπουλόν 1739 έως 1799 (60)

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Ο Ζοζέφ Μπουλόν, (Joseph Bologne Chevalier de Saint-George, 1739 – 1799) ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 18ου αιώνα, επίσης μαέστρος και δεξιοτέχνης του βιολιού. Γεννήθηκε το 1739, στο Basse Terre της Γουαδελούπης, ο πατέρας του ήταν Γάλλος άποικος και η μητέρα του ήταν σκλάβα του με καταγωγή από την Αφρική. Ο πατέρας παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα, της τάξης του, αναγνώρισε τον γιό του, και τον πήρε μαζί του, αρχικά στο Saint Domingue (σημερινή Αϊτή) όπου ο Ζοζέφ έκανε τα πρώτα μαθήματα βιολιού και μετά στο Παρίσι, όταν ήταν 10 ετών. Την μητέρα του την αφέθηκε σκλάβα στην Γουαδελούπη, δεν ξαναειδώθηκαν ποτέ. Η ζωή του Μπουλόν θα άλλάξει εντυπωσιακά στο Παρίσι καθώς επέδειξε μεγάλο ταλέντο σε πολλές και διαφορετικούς τομείς, εκτός του βιολιού και της μουσικής. Διέπρεψε στην ιππασία, τον χορό, το πατινάζ και την ξιφασκία, κάποια περίοδο έφτασε να θεωρείται ο σπουδαιότερος ξιφομάχος σε όλη την Ευρώπη. Ήταν τα ταλέντα του που ανάγκασαν τον Λουδοβίκο ΙΕ’ να τον ανακηρύξει Ιππότη του Αγίου Γεωργίου, τίτλο που κατείχε και ο πατέρας του, παρά το ότι ο γαλλικός κώδικας ευγένειας απαγόρευε σε έναν μαύρο να κληρονομήσει τον συγκεκριμένο τίτλο.

Το 1769 διορίστηκε ως πρώτος βιολιστής των Concerts des Amateurs, την πρώτη επαγγελματική θέση του αλλά η πραγματική δόξα ήρθε το 1772, όταν έκανε το ντεμπούτο του ως σολίστ ερμηνεύοντας τα δικά του κονσέρτα για βιολί. . Η μουσική του παραγωγή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου περιελάμβανε διάφορες σονάτες, κουαρτέτα εγχόρδων, επτά Sinfonie Concertanti, ένα μπαλέτο (L'amant Anonime) και δύο όπερες (Ernestine και La fille-garçon). Μέχρι το 1773 ήταν ένας πολύ σεβαστός μουσικός και ανέλαβε τη θέση του διευθυντής των Concerts des Amateurs. Ο διορισμός του το 1775 ως διευθυντής της Όπερας του Παρισιού ανακλήθηκε αφού οι τραγουδιστές αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί του λόγω του χρώματός του.

Όταν ξέσπασε η Επανάσταση το 1789, ο ευγενής πλέον Μπουλόν εντάχθηκε στη νεοσύστατη Δημοκρατία και συγκέντρωσε μια στρατιωτική δύναμη στη βόρεια Γαλλία. Το 1791, εγκατέλειψε εντελώς τη μουσική και έγινε αρχηγός της Εθνικής Φρουράς στη Λιλ. Ωστόσο,κατηγορήθηκε άδικα για κατάχρηση κεφαλαίων που προορίζονταν για τα στρατεύματα, και του αφαιρέθηκε η διοίκηση και μπήκε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωσή του, έφυγε από τη Γαλλία για τον Saint Domingue για να καταπολεμήσει την εξέγερση των σκλάβων. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1797 για να συνεχίσει τη μουσική του καριέρα, διευθύνοντας έναν νέο μουσικό οργανισμό, το Le Cercle de l'Harmonie. Μετά από δύο χρόνια, στις 10 Ιουνίου του 1799, πέθανε φτωχός κι απογοητευμένος, από την εξέλιξη της Επανάστασης, στην οποία είχε προσφέρει όλα του τα πλούτη.