ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Χάινριχ Μπελ 1917 έως 1985 (68)

Κάποιος πρέπει να πάει πολύ μακριά, ώστε να μάθει πόσο μακριά μπορεί να πάει.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ


Απόψεις ενός Κλόουν


Το λυπημένο μου

πρόσωπο

Σταματώντας στην άκρη του λιμανιού για ν' αγναντέψω τους γλάρους, το λυπημένο μου πρόσωπο τράβηξε την προσοχή του πολιτσμάνου, που γύριζε σ' εκείνη την περιοχή. Είχα αφαιρεθεί κοιτάζοντας τα αιωρούμενα πουλιά, που ζυγιάζονταν κι εφορμούσαν για να βρούνε κάτι να φάνε, μα χωρίς αποτέλεσμα. Το λιμάνι ήταν έρημο, το νερό πράσινο, πηχτό από τ' ακάθαρτο πετρέλαιο και στο λεπιδωτό δέρμα του έπλεε κάθε λογής σαβούρα. Πλοίο πουθενά, ο γερανός σκουριασμένος, οι αποθήκες ρεπιασμένες. Στα μαύρα ερείπια της αποβάθρας ούτε ποντίκια δεν κατοικούσαν πια νέκρα. Εδώ και χρόνια ήταν κομμένη κάθε σχέση με τον έξω κόσμο.

O Χάινριχ Μπελ (Heinrich Theodor Böll) ήταν Γερμανός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους της μεταπολεμικής Γερμανίας. Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1917 στην Κολωνία, ο πατέρας του ήταν γλύπτης και επιπλοποιός. Ο Χάινριχ μεγάλωσε με φιλελεύθερες ιδέες και ήταν αντίθετος με τον ναζισμό όμως το 1938 τον ανάγκασαν να διακόψει τις σπουδές του και να καταταγεί στο στρατό. Πολέμησε για 6 χρόνια σε πολλά μέτωπα του β’ παγκοσμίου πολέμου, τραυματίστηκε κάμποσες φορές, έχασε και δάχτυλα των ποδιών του από κρυοπαγήματα, τελικά πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Αμερικάνους.

Απελευθερώθηκε το 1945 και επέστρεψε στην Κολωνία. Τελείωσε την σχολή γερμανικής φιλολογίας, εργάστηκε σε ένα ξυλουργείο και μετά σε δημόσια υπηρεσία, παράλληλα ξεκίνησε να γράφει. Το 1951 παραιτήθηκε από την υπηρεσία του και έζησε αποκλειστικά από την συγγραφή και την μετάφραση. Το 1949 δημοσίευσε την πρώτη του συλλογή με διηγήματα (Το τρένο ήρθε στην ώρα του) και το 1951 το πρώτο του μυθιστόρημα (Πού ήσουν Αδάμ).

Στα πρώτα του έργα ο Μπελ ασχολείται με τις τραυματικές εμπειρίες το πολέμου, ενώ από τα σημαντικότερα βιβλία του είναι το «το Ομαδικό πορτραίτο με μια κυρία», στο οποίο αναπαριστάνει με σάτιρα και έντονο κοινωνικό προβληματισμό, την ζωή στην Γερμανία από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τη δεκαετία του 1970. Άλλα έργα του: «Το ψωμί των πρώτων χρόνων" όπου περιγράφεται η φτώχεια μετά τον πόλεμο, "Το αφύλαχτο σπίτι", στο οποίο επικρίνει την μεταπολεμική Γερμανία, "Οι απόψεις ενός κλόουν", στο οποίο -μεταξύ άλλων-επικρίνει την επέμβαση της θρησκείας στην κοινωνία, «Η χαμένη τιμή της Κατερίνα Μπλουμ», το οποίο έγινε και πολύ πετυχημένη ταινία. Ο Μπελ ήταν κατά του μιλιταρισμού, κατά του δογματισμού, κατά της εκκλησιαστικής καταπίεσης, συχνά κατά των αποφάσεων της γερμανικής κυβέρνησης, επισύροντας δριμείες κριτικές από τους συντηρητικούς κύκλους, την καθεστηκυία τάξη και την καθολική εκκλησία. Το 1972 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 16 Ιουλίου του 1985.