ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Ελίζαμπεθ Μπίσοπ 1911 έως 1979 (68)

Ελπίζοντας να ζήσω ημέρες μεγαλύτερης ευτυχίας, ξεχνώ ότι περνάνε οι μέρες λιγότερης ευτυχίας.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Μια τέχνη

Την τέχνη της απώλειας δεν είναι δύσκολο να μάθεις.
Τόσα πολλά πράγματα μοιάζουν αποφασισμένα
να χαθούν που η απώλειά τους καταστροφή δεν είναι.


Χάνε κάτι κάθε μέρα. Αποδέξου το νευρίασμα
των χαμένων κλειδιών, της κακοξοδεμένης ώρας.
Την τέχνη της απώλειας δεν είναι δύσκολο να μάθεις.

Η Ελίζαμπεθ Μπίσοπ (Elizabeth Bishop, 1911-1979), ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, από τις σημαντικότερες του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1911 στο Worcester της Μασαχουσέτης, ο πατέρας της πέθανε πριν από τα πρώτα της γενέθλια, η μητέρα της υπέστη μια σειρά από νευρικούς κλονισμούς με κατάληξη την εισαγωγή της σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Η Ελίζαμπεθ μεγάλωσε με τους παππούδες από την πλευρά της μητέρας της μέχρι τα 6, μετά αναγκάστηκε να πάει με τους παππούδες από την πλευρά του πατέρα της. Εκεί ανέπτυξε μια έντονη μοναχικότητα, συνειδητοποιώντας οι παππούδες την άσχημη ψυχολογική της κατάσταση την στείλανε να μείνει με μια αδερφή της μητέρα της. Όλες αυτές οι αλλαγές οικογενειακού περιβάλλοντος καθώς και οι τραγωδίες που είχε βιώσει από νεαρή ηλικία την έκαναν επιφυλακτική στις κοινωνικές της σχέσεις, αντισυμβατική και με έντονες μεταπτώσεις της διάθεσης.

Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησε και την δύσκολα αποδεκτή στην συντηρητική κοινωνία της εποχής ομοφυλοφιλία της, τελικά βρήκε διέξοδο στην ποίηση και στα ταξίδια. Ο πατέρας της είχε φροντίσει ώστε να κληρονομήσει με την ενηλικίωσή του ένα κεφάλαιο το οποίο της επέτρεψε να περάσει την ζωή της ταξιδεύοντας και χωρίς την ανάγκη βιοπορισμού. Έζησε στη Γαλλία για αρκετά χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του 1930 και στην Βραζιλία όπου η ζωή της σημαδεύτηκε από την σχέση της με την διάσημη βραζιλιάνα αρχιτέκτονα Lota de Macedo Soares. (1951-1967). Για μικρό χρονικό διάστημα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, και μετά στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για επτά χρόνια.

Το πρώτο της βιβλίο, «Βορράς και Νότος» δημοσιεύθηκε το 1946 και κέρδισε το βραβείο Houghton Mifflin. Το βιβλίο αυτό περιελάμβανε σημαντικά ποιήματα όπως το «The Man-Moth» και το «The Fish». Περάσανε 9 χρόνια για τον επόμενο έργο με τίτλο Βόρεια και Νότια-Μια Ψυχρή Άνοιξη, το οποίο περιελάμβανε 18 νέα ποιήματα μαζί με τα προηγούμενα. Με αυτό κέρδισε το βραβείο Pulitzer. Εν συνεχεία υπήρξε και πάλι μεγάλη αναμονή μέχρι το επόμενο έργο της, το «Ερωτήσεις Ταξιδιού» το 1965. Η επόμενη σημαντική δημοσίευση της Μπίσοπ ήταν το «The Complete Poems» (1969), το οποίο περιελάμβανε οκτώ νέα ποιήματα και κέρδισε Εθνικό Βραβείο Βιβλίου. Το τελευταίο εν ζωή βιβλίο της ήταν το «η Γεωγραφία ΙΙΙ» (1977), το οποίο περιελάμβανε τα πιο γνωστά ποιήματα της όπως το "In the Waiting Room" και το "One Art." Δυο χρόνια μετά, πέθανε από εγκεφαλικό ανεύρυσμα, στο διαμέρισμα της στην Βοστώνη.