ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Λούξεμπουργκ 1871 έως 1919 (48)

Όσοι δεν κινιούνται, δεν συνειδητοποιούν τις αλυσίδες τους.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Η τάξη βασιλεύει..

“Η τάξη βασιλεύει στο Βερολίνο!” Ηλίθιοι δήμιοι! Η “τάξη” σας είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Αύριο η επανάσταση θα υψωθεί ξανά και βροντώντας τα όπλα της με τις σάλπιγγες να αντηχούν θα αναγγείλει προκαλώντας σας τρόμο:

ΗΜΟΥΝ, ΕΙΜΑΙ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ!

Οργανωτικά
ζητήματα
της Ρωσικής
σοσιαλδημοκρατίας



Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν Πολωνή σοσιαλίστρια και επαναστάτρια, ιδεολογική ηγέτιδα του λεγόμενου «οικουμενικού προσώπου του σοσιαλισμού». Γεννήθηκε στη Ρωσοκρατούμενη Πολωνία στις 5 Μαρτίου του 1871, το πέμπτο παιδί μιας πολύ φτωχής οικογένειας Εβραίων. Λόγω των άθλιων συνθηκών και της έλλειψης τροφής δεν θα αναπτυχθεί κανονικά, θα έχει προβλήματα υγείας σε όλη της τη ζωή και θα κουτσαίνει από το ένα πόδι. Από το 1882 η οικογένεια είχε μετακομίσει στην Βαρσοβία και η Ρόζα μπλέχτηκε στα πολιτικά πράγματα εντασσόμενη στο αριστερό κόμμα «Προλεταριάτ». Το 1886 το κόμμα κηρύσσεται παράνομο και οι 4 ηγέτες του εκτελούνται. Εκείνη δεν εγκαταλείπει το κόμμα με συνέπεια να βρίσκεται στο στόχαστρο της αστυνομίας. Σε ηλικία 18 ετών για να αποφύγει την σύλληψη μετακομίζει στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Σπουδάζει πολιτικές επιστήμες, νομικά και ιστορία και έρχεται σε επαφή με τους πολωνούς και ρώσους αντιφρονούντες, πρόσφυγες. Το 1892 είναι η βασική συντάκτρια του παράνομου περιοδικού του κομμουνιστικού κόμματος της Πολωνίας που τυπωνόταν στο Παρίσι, ενώ το 1894, το «Προλεταριάτ» μετονομάζεται σε Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό κόμμα του Βασιλείου της Πολωνίας και η Ρόζα αναδεικνύεται σε ηγέτιδά του.

Το 1898 πήρε το διδακτορικό της από το πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και παντρεύτηκε εικονικά για να αποκτήσει γερμανική υπηκοότητα. Εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο και ξεκίνησε να γράφει επαναστατικά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες της αριστεράς. Το 1899 εκδίδει το σύγγραμμα «Κοινωνική μεταρρύθμιση ή επανάσταση» και με την ρητορική της δεινότητα και την μαχητικότητα, σύντομα γίνεται ηγετικό στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας. Το 1903 έρχεται σε αντιπαράθεση με τον Λένιν επικρίνοντάς τον για τις προσπάθειες του να συγκεντρώσει όλη την εξουσία. Κατά την ρωσική επανάσταση του 1905 διαφώνησε με τις τακτικές των μπολσεβίκων και ήρθε σε ρήξη με τον ρωσικό κομουνισμό. Μέχρι το 1905 είχε μπει 3 φορές στην φυλακή επειδή επέκρινε στους λόγους της τον γερμανό αυτοκράτορα. Το Δεκέμβριο του 1905 εισήλθε παράνομα στην Πολωνία για να βοηθήσει το εξτρεμιστικό κίνημα της χώρας. Την συνέλαβαν τον Μάρτιο του 1906 και έμεινε για 4 μήνες φυλακή. Επιστρέφοντας στην Γερμανία μίλησε μπροστά σε μεγάλο πλήθος για την ανάγκη επανάστασης όπως αυτή της Ρωσίας. Συλλαμβάνεται κατευθείαν με την κατηγορία υποκίνησης σε βία και περνά 2 μήνες στην φυλακή.

Το 1907 πήρε μέρος στην Συνέλευση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Λονδίνο και τα επόμενα χρόνια έγραψε αρκετά δοκίμια κατά του καπιταλισμού, όπως το εμβληματικό: «Η συσσώρευση του κεφαλαίου». Το 1914 καταδικάστηκε σε 1 χρόνο φυλακής με την κατηγορία υποκίνησης στρατιωτών σε λιποταξία καθώς καταφερόταν κατά του πολέμου. Κατά την διάρκεια του πολέμου (Α παγκόσμιος) ίδρυσε την Ένωση «Σπάρτακος» με σκοπό τον άμεσο τερματισμό του πολέμου. Κάλεσε τον λαό σε γενική απεργία κατά του πολέμου και για αυτή της την στάση καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλακής. Συνέχισε να εναντιώνεται στον πόλεμο και να περνάει τον περισσότερο καιρό στην φυλακή. Στις 8 Νοεμβρίου του 1917 οι γερμανοί επαναστάτες την απελευθέρωσαν καθώς τα εργατικά και στρατιωτικά επαναστατικά συμβούλια είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της Δυτικής Γερμανίας έχοντας σκοπό να εγκαταστήσουν μια δημοκρατία των Συμβουλίων, στα πρότυπα των σοβιέτ. Οι ακροδεξιοί ωστόσο ανασυντάσσονται και μαζί με τους στρατηγούς του παλιού αυτοκράτορα καταφέρνουν να καταπνίξουν το κίνημα της εργατικής τάξης δολοφονώντας χιλιάδες εργάτες. Στις 15 Ιανουαρίου του 1919 συνέλαβαν την Λούξεμπουργκ στο Βερολίνο και την δολοφόνησαν την ίδια μέρα σφυροκοπώντας το κεφάλι της με τα κοντάκια των τουφεκιών τους. Το πτώμα της πετάχτηκε σε ένα κανάλι.