ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Χένρυ Θόρω 1817 έως 1862 (45)

Οι άνθρωποι έχουν καταντήσει εργαλεία των εργαλείων τους.


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ


Walden ή Η ζωή

στο δάσος


Περί Πολιτικής

Ανυπακοής

«Διά της παρούσης, γνωρίζω σε όλους ότι εγώ, ο Χένρυ Θορώ, δεν επιθυµώ να θεωρούμαι µέλος της οιαδήποτε αναγνωρισμένης κοινότητας στην οποία δεν συμμετέχω». «Πώς αισθάνεται ένας άνθρωπος απέναντι στην αμερικανική κυβέρνηση σήμερα; Απαντώ ότι του προξενεί μεγάλη δυσαρέσκεια ο οιοσδήποτε συσχετισμός μαζί της. Μου είναι αδύνατο, για παράδειγμα, να αναγνωρίσω το πολιτικό αυτό όργανο ως δική μου κυβέρνηση...». «Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει ο δάσκαλος να φορολογείται για να στηρίξει τον ιερέα και όχι ο ιερέας το δάσκαλο». «Όταν σε ένα έθνος, το οποίο επωμίστηκε την υποχρέωση να είναι το άσυλο της ελευθερίας, το ένα έκτο του πληθυσμού του το αποτελούν δούλοι και όταν μια ολόκληρη χώρα κατακτάται και καταληστεύεται άδικα από ένα στρατό και υποβάλλεται σε στρατιωτικό νόμο, τότε νομίζω ότι δεν είναι και πολύ πρώιμο για τους έντιμους ανθρώπους να εξεγερθούν και να επαναστατήσουν. Και εκείνο που κάνει αυτό το καθήκον ακόμα περισσότερο επιτακτικό είναι το γεγονός ότι η χώρα που καταληστεύεται δεν είναι η δική μας χώρα, ενώ ο εισβολέας είναι ο δικός μας στρατός».

Ο Χένρι Ντέιβιντ Θόρω (Henry David Thoreau, 12 Ιουλίου 1817 − 6 Μαΐου 1862) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, ποιητής, φιλόσοφος, υπερασπιστής των δικαιωμάτων του ανθρώπου και πρωτεργάτης για πολλούς των σύγχρονων οικολογικών κινημάτων. Ήταν το τρίτο παιδί ενός ελεύθερου επαγγελματία, μεγάλωσε στη Μασαχουσέτη και σπούδασε Φυσική Ιστορία , Μαθηματικά και Φιλοσοφία στο Χάρβαρντ. Αντιδρώντας στο αυταρχικό εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής παραιτήθηκε από δάσκαλος καθώς διαφωνούσε με την χρήση βίας στους μαθητές και ίδρυσε με τον αδελφό του ένα πρωτοποριακό αντιαυταρχικό σχολείο όπου εισήγαγε τις εκδρομές στην φύση ως στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το εγχείρημα διακόπηκε μετά τον απρόσμενο θάνατο του αδελφού του το 1841. Τέσσερα χρόνια αργότερα εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έζησε απομονωμένος σε ένα δάσος δίπλα στην λίμνη Ουώλτεν, αναζητώντας την απλή ζωή στο φυσικό περιβάλλον.

Από εκείνη την εμπειρία έγραψε το βιβλίο «Ουώλντεν» με το οποίο έγινε διάσημος και στο οποίο υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι μοχθούν παρασυρμένοι από μια πλάνη για το τι πρέπει να κάνουν στην ζωή τους ώστε να ζουν σε μια σιωπηλή απόγνωση. Ποιές είναι οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες αναρωτιέται. Είναι αυτές που θέλει να επιβάλλει η βιομηχανική κοινωνία όπου όλοι θα δουλεύουν περισσότερο, κατά έναν όλο και πιο ομοιόμορφο τρόπο ώστε να καταναλώνουν όλο και περισσότερα; Όχι απαντάει και αποδέχεται μόνο τις πρωταρχικές ανάγκες: την Τροφή, το καταφύγιο, τον ρουχισμό και τα καύσιμα. Έχοντας αποκτήσει τα βασικά και αγνοώντας τα άχρηστα, μπορεί ο άνθρωπος να επιζητήσει την πνευματική του εξύψωση. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάστηκε, για την ανακάλυψη και περιγραφή ενός οικονομικού συστήματος που δεν θα αποτελεί εμπόδιο στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Ο Θορώ υπήρξε από τους πιο πρωτότυπους Αμερικανούς συγγραφείς και ποιητές της εποχής του, ήταν εχθρός κάθε συμβιβασμού και έφτασε στον φιλοσοφικό αναρχισμό. Αρνήθηκε να πληρώσει φόρους σε μια πόλη που είχε υποστηρίξει τον Μεξικανικό Πόλεμο και φυλακίστηκε γι αυτό.

Μετά την αποφυλάκισή το έγραψε το δεύτερο σπουδαίο βιβλίο του, με τίτλο "Πολιτική Ανυπακοή" όπου σημειώνει: "Αν ο νόμος σου επιβάλλει να γίνεις όργανο αδικίας, αγνόησέ τον και θέσε σκοπό της ζωής σου να γίνεις τροχοπέδη αυτής της μηχανής". Ήταν ενεργός ακτιβιστής κατά της δουλείας και συνδέθηκε με τον αγωνιστή Τζων Μπράουν τον οποίον και υπερασπίσθηκε δημόσια όταν συνελήφθη μετά από απόπειρα απελευθέρωσης δούλων. Ο Θορώ θα είχε προσφέρει πολλά ακόμη στους κοινωνικούς αγώνες του ανθρώπου αν δεν πέθαινε από φυματίωση στα 45 του χρόνια.